خیلی ها گمان می کنند که مبارزه شکل خاصی اززندگی است. اما به گمان من خود زندگی بالاترین کلاس مبارزه است. تاریخی که ساخته توده ها است در لحظه های نایاب انقلاب ورفرم ساخته نمی شود ، که در روند مداوم وتکرار شونده زندگی شکل می گیرد. از نسوج ورگ وپی زندگی لحظه ، لحظه سیراب می شود ودر راستای تعالی انسانی که جز ذات نیروهای زاینده اجتماعی در زندگی روزمره است، المان هایی چون اعتلا هستی اجتماعی را شکل می دهد. هر گونه تقدس ویژه بخشیدن به مبارزه ، جدا از این متن مادی امری خودخواهانه وجعلی است. اتفاقا در همین بستر هم هست که نقش شخصیت ها در تاریخ به محک می خورد. نیروهای مترقی هر زمانی از زندگی با درک آرمان های تاریخی وآماج های تعالی اجنماعی قادرند نقش دوران ساز گروهی خود وشخصیت های برجسته ای که قادر می شوند این ضرورت را درک نمایند ضمن تحقق آزادی خود ، تاثیرات دوران ساز خود را نیز به یادگار می گذارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر