جمهوری مستضعفان و"مستضعفان"

جمهوری اسلامی که از روز آغاز خویش داعیه حمایت از مسضعفان را بر سر خلایق کوبیده است، در روز 19 اردیبهشت 89 در اجرای جنایتی دیگر 5تن از زندانیان سیاسی را به چوبه اعدام سپرد. دیدن عکس مادر فرزاد کمانگر که در نشریات منتشر شد ، مرا ناگزیر از افشای این عوامفریبی کرد که به راستی چه راحت می توانند با ادعای حمایت از مستضعفان ، " مستضعفان" راقربانی مطامع غیر انسانی خویش نمایند. سرمایه داری حاکم ، علیرغم بر خورداری از میلیون ها افراد سازمان یافته ، میلیاردها دلار وریال بودجه مملکتی ودستگاه های عریض وطویل دولتی وقضایی وارتش وسپاه به راستی به چه مصیبتی باید دچار شده باشد که اقدام به اعدام جوانانی نماید که جز دلی عاشق عدالت وآزادی قدرتی ندارند. اما چه می گویم ؟ به چشمان مادر فرزاد دقیق تر نگاه کنید ! حکایت فروپاشی حاکمیت را در صادقانه ترین شکل بیان می کند. به این باور ایمان بیاوریم که "فرزاد تازه متولد می شوند ودر چهره میلیونی فرزادهای شهر وروستای این کشور شعر فریاد را نقاشی خواهند نمود.