عادت عجیبی داریم ما ایرانی ها . شاید بر گرفته از دیگران باشد ویا تاثیر برخی رفتارهای سیاسی. ما به راحتی آنچه را که دوست نداریم دیگران بدانند حذف می کنیم. از رابطه با یک دوست گرفته تا ساده ترین اتفاقات . معنی دیگر این حذف چیزی نیست جز دروغ گویی. یعنی ما به راحتی دروغ می گوییم، واین دروغ گویی را با ده ها توجیه دروغ برای خودمان درست می نمایانیم.
مثلا دوستی که رابطه نزدیکی با یکی دیگر از دوستان دارد مرتب وبه طور مدام در ارتباطات اجتماعی که هر دو را می شناسند ، رابطه با ان دوست را حذف می کند وخط می زند. به فرض اگر پرسیده شود که کجا بودی ؟ بلافاصله می گوید کوه. اما وقتی پرسیده می شود که با کی؟ با لکنت زبان ودستپاچگی آن طرف را حذف می کند ومی گوید با یکی از دوستان!!انگار با دشمن هم می توان به کوه رفت !!
به نظر من عاقبت این رفتار ها چیزی جز کاهش شجاعت مدنی ودر نهایت حذف خود وپذیرش انزوا نیست.
تا دیر نشده باید با این رفتار نا هنجار خود مقابله کنیم .
مثلا دوستی که رابطه نزدیکی با یکی دیگر از دوستان دارد مرتب وبه طور مدام در ارتباطات اجتماعی که هر دو را می شناسند ، رابطه با ان دوست را حذف می کند وخط می زند. به فرض اگر پرسیده شود که کجا بودی ؟ بلافاصله می گوید کوه. اما وقتی پرسیده می شود که با کی؟ با لکنت زبان ودستپاچگی آن طرف را حذف می کند ومی گوید با یکی از دوستان!!انگار با دشمن هم می توان به کوه رفت !!
به نظر من عاقبت این رفتار ها چیزی جز کاهش شجاعت مدنی ودر نهایت حذف خود وپذیرش انزوا نیست.
تا دیر نشده باید با این رفتار نا هنجار خود مقابله کنیم .
