۱۳۸۹ خرداد ۲۵, سه‌شنبه

ما آمدیم


22خرداد ما آمدیم ونفیر فریادهامان از دیوارهای بلندی فراتر رفت که جز ذلت وتحقیر زبانی نمی شناسد. ما آمدیم در قامت تمامت تهران. از کوچه های تهرانپارس تا میدان چارباغ در جنت آباد تا تهرانسروجاده کرج ،تا آزادی وانقلاب وامام حسین ، تا هفت تیر وولی عصروبلوار کشاورز. این همه شحنه وگزمه وپاسدار وبسیجی هم آمدند. صدای رسای ما ووحشت بزرگ آنها در فضای جهان پیچید. ما آمدیم وتف کردیم بر تحقیر ورویاندیم شاخ وبرگ بیشتری بر درخت تناور وحشت حرامیان ، که فرزندان مارا در قامت سرباز وبسیجی وانتظامی ونظامی به مراقبت ما گماشته اند. ما در سکوت آمدیم که با فریاد منزل آیت الله صانعی را ویران کردند، که کروبی را در منزل صانعی حبس کردند ، که رئیس دولت کودتا در تلویزیون از "گشت نسبت" اعلام برائت کرد.
ما باز هم می آئیم . از الان تا همیشه ای که ظلم باشد. که بی عدالتی باشد. که تحقیر باشد . که دیکتاتور ودیکتاتوری باشد.
این دریچه دیگر بستنی نیست. به قول موسوی " با قامتی سرافراز، گرچه شلاق خورده، مجروح و حبس کشیده ایستاده ایم. با مطالباتی برای نیل به آزادی، عدالت اجتماعی و تحقق حاکمیت ملی "

هیچ نظری موجود نیست: